One Week In Amsterdam

Een kijkje in het leven van een Yup in Amsterdam..

Geschreven door Melanie Hindriks gebaseerd op waargebeurde verhalen.

Deze brakheid die ik tegenwoordig meemaak na een avondje drinken is ongekend. Ik ben nu dertig jaar en de katers duren minimaal een hele week voordat ik mij weer helemaal het vrouwtje voel. Het is het niet meer waard, denk ik elke keer weer. Tijdens dat ik dit blogje schrijf, besef ik mij dat ik al een tijdje niet meer brak ben geweest en dat bevalt mij eigenlijk wel. Ik drink veel minder en soms zelfs gewoon helemaal niet. Wat ik merk is dat het hip begint te worden om geen alcohol meer te drinken. Het kan ook zijn dat het de kringen zijn met mensen waar ik mij nu in begeef. Maar toch krijg ik dat gevoel van een nieuwe fase die is aangebroken. De nieuwe trend is namelijk: fit zijn, veel sporten, mentaal fit zijn, balans vinden, Matcha drinken en gefocust zijn op je ambities en doelen. Die ambities en doelen maak je natuurlijk minder snel werkelijkheid als je elk weekend je kop eraf zuipt. Anyway, ik wil jullie graag meenemen in een weekje Amsterdam, hoe ik die beleef.

De wekker gaat, het is maandagochtend 6:30 uur. Ik werk de maandagen meestal remote en vanuit huis zodat ik mijn wasjes die ik in het weekend heb laten liggen snel in mijn pauzes kan aanzetten en ophangen. Ik snooze mijn wekker nooit en spring dus gelijk uit bed. Ik sta gelijk helemaal aan! Ik trek mijn hardloopkleding aan en neem een glas citroenwater met versgeperste gember uit mijn Slow Juicer. Daarna kam ik mijn haar, zet mijn petje op en maak een lange vlecht, zodat mijn haar niet in mijn gezicht komt tijdens het rennen. Zodra mijn gezicht is gewassen en tandjes zijn gepoetst, stop ik mijn AirPods in mijn oren en zet een lekkere Afrohouse Spotify playlist aan. Mijn nieuwe Nike hardloopschoenen heb ik aangeschaft doordat ik ben geïnfluenced door een meid die elke dag 15km rent op Instagram. Veel te dure schoenen, maar ach, ze lopen goed en zijn mooi roze. Mijn hardloopsetje is van Oner Active en ik heb een petje op van Victoria Secret Sport. Ik doe een outfit check in de spiegel en steek nog even snel een duimpje naar mijzelf op. Tijd om te gaan!

Na 8km op de teller kom ik helemaal rood aangelopen thuis van mijn run. Ik spring onder de douche, was mijn haren en zorg ervoor dat ik binnen tien minuten ben gedoucht. Vervolgens kleed ik mij snel aan en na ongeveer een half uurtje zit ik volledig fris en aangekleed achter de laptop. Het is bijna 8:30 uur en mijn eerste meeting via Zoom begint zo direct al. Met mijn kopje Yogi Tea (classic) lees ik nog even snel de agenda door van de meeting en schuif ik aan bij mijn collega’s. De week is begonnen.

Ik klap mijn laptop dicht, kijk op mijn horloge en zie dat het al 17:30 uur is. Dat betekent dat ik mij snel weer moet omkleden want om 18:30 uur begint Pilates. Ik weet niet of jullie weten wat een les Reformer Pilates inhoudt, maar dat is ontzettend zwaar! Het apparaat waar je op zit noem ik een ‘martelwerktuig’. Ik hoor je denken, waarom doe je dit in hemelsnaam? Maar geloof mij, na zo’n vijftig minuten durende les, zonder pauzes, voel je je herboren. Je wordt er sterk van, lenig en je figuur ontwikkelt zich enorm snel. Sinds ik hiermee ben begonnen, heb ik nooit meer last van blessures. Omdat ik vrij veel werk achter mijn laptop, vind ik het belangrijk om minimaal drie keer per week een Pilatesles te volgen om mijn houding te verbeteren. Zie het als een soort therapie voor je body & mind. De kosten van een les staan ook bijna in vergelijking met een bezoekje aan de psycholoog. Maar de prijs kijken we niet naar. Als het werkt, dan werkt het! Nadat ik een banaan in mijn mond heb gepropt, stap ik op mijn lichtblauwe VanMoof en cross ik vanuit Amsterdam Noord in vijftien minuten naar de Pilatesstudio in de Jordaan. Ik heb echt nét op tijd het pontje naar de overkant gered. Mensen die in Amsterdam Noord wonen snappen mijn gevoel van enorme blijdschap. Dit is een win moment! De les is ook nog eens met mijn favoriete Pilates teacher en zodra de muziek start, begint de les en mijn hoofd gaat in een focus stand die ik niet kan omschrijven. De gedachtes gaan uit en het enige waar ik mij nu nog mee bezig houdt is mijn houding, ademhaling en de controle over mijn lichaam. Heerlijk!

Het is donderdagmiddag 16:00 uur en ik zit samen met mijn collega’s op kantoor in Utrecht. De DoMiBo is zojuist begonnen en ik nip aan mijn Spa Rood met citroen. Ik heb hele leuke collega’s. Iedereen is anders. Het team bestaat uit verschillende nationaliteiten, wat het des te interessanter maakt. Ik bespreek met een van mijn favoriete collega’s de nieuwste roddels die spelen op de werkvloer. Ik verbaas mij weer hoeveel relaties er op de werkvloer ontstaan bij ons en dat ik hier nooit iets van meekrijg. Ik besluit om vroeg weg te gaan zodat ik nog kan aansluiten bij mijn etentje met vriendinnen in Amsterdam. Dit keer hebben we gereserveerd bij Café Pico in de Pijp. Een heerlijke Italiaanse kaart met een gezellige sfeer. Oké vooruit, één rood wijntje dan, zeg ik tegen mijzelf. De ober kennen we inmiddels en we krijgen ons favoriete tafeltje vlakbij de bar. Mijn vriendinnen en ik houden van shared dining, dus we besluiten de halve menu kaart te bestellen, zodat we van alles wat kunnen proeven. We kletsen bij onder het genot van een heerlijke rode wijn. We leggen ons hart op tafel en bespreken letterlijk alles met elkaar. Mijn beste vriendin is aan het daten met een hele leuke jongen, dus die vertelt honderduit en wij genieten van de spannende verhalen die ze met ons deelt. Om 21:00 uur stap ik op mijn VanMoof naar huis want mijn weekend is officieel begonnen en morgenochtend wil ik fit zijn voor mijn long distance run.

Mijn biologische wekker gaat af en ik besluit nog even heerlijk te blijven liggen. Ik zet de Sonos aan in zowel de slaapkamer als woonkamer. De relaxte playlist van Chantress Seba is echt een aanrader om mee wakker te worden. Mijn overnight oats, die ik gisteravond nog snel heb gemaakt voordat ik ging slapen, zijn perfect gelukt. Lekker romig door de Alpro kokosyoghurt die ik er aan toevoeg. Heerlijk gezoet door de Agave siroop. Ik leg er wat framboosjes, blauwe bessen, walnoten en pecannoten op. Dan top ik het af met wat kaneel en besluit het in alle rust op te eten onder het genot van het nummer ‘Om Gam Mantra’ van Chantress Seba.

Tijdens mijn long distance run in het Twiske voel ik dat deze week druk en gehaast was. Als ik ren, kan ik even alle gedachtes voorbij laten komen. Ik probeer dan ook even terug te kijken op de afgelopen week. Het is weer eens voorbij gevlogen! Ik denk dat de meeste mensen die in Amsterdam wonen wel begrijpen dat je soms het gevoel hebt dat je wordt geleefd. Dat je de controle kwijt bent. Je gaat van afspraak naar afspraak en voor je het weet is het alweer weekend. Geniet ik wel genoeg van mijn weken? Is een gedachte die door mij heen gaat als ik ren. Wat zou ik het toch fijn vinden om meer vrijheid te hebben in mijn werkdagen. Ik houd vast aan mijn doel en dat is dat ik zoveel mogelijk remote wil werken in de toekomst. Het liefst bepaal ik ook nog mijn eigen tijden. Opeens bekruipt mij het gevoel van eenzaamheid. Wat zou het toch leuk zijn om een partner naast je zijde te hebben met wie je samen een leuk leven kan opbouwen. Het daten in Amsterdam is tot zover echt een drama geweest! Ik houd niet van datingapps en als ik er wel eens aan toegeef, dan loopt de date uit op een ramp of er is geen ‘klik’. De mannen in Amsterdam hebben keuze uit zoveel vrouwen dat ze die keuze ook graag benutten. Wat dat betreft ben ik echt van de oude stempel. Ik houd van romantiek en wil graag veroverd worden. Het rustig aan opbouwen met iemand zonder mij zorgen te hoeven maken dat er nog 3 wachten voor je zijn. Dat lijkt nogal lastig te vinden. Ik heb de hoop niet opgegeven, maar ik ben gestopt met zoeken. Ik geloof erin dat ik hem vanzelf ergens tegenkom en dat het lot ons samen zal brengen. Ik pink een traantje weg en zet een vrolijk liedje op en er verschijnt een brede glimlach op mijn gezicht. Ik besef mij dat ik zo gelukkig ben met mijn leventje zoals die nu is en die gedachte zorgt ervoor dat ik de laatste kilometers van mijn long run met gemak uitloop.

Nadat ik 10km heb gerend door het Twiske, kruip ik achter mijn MacBook Pro. De vrijdagmiddag werk ik altijd aan mijn eigen onderneming. Ik heb zoveel leuke business ideeën die ik één voor één wil uitwerken. Het geeft mij veel energie om hieraan te werken. Sommige ideeën zijn zelfs al zover uitgewerkt dat ze binnenkort werkelijkheid gaan worden. Daar word ik zo enthousiast van! Na hier een paar uur aan te hebben besteed, besluit ik een Poke Bowl met zalm te bestellen en staat mijn vrijdagavond in het teken van me-time. Ik druk de geweldige reality soap ‘Winter Vol Liefde’ aan. Ondertussen smeer ik een slakkenslijm masker van Holland & Barrett op mijn gezicht. Alle kaarsjes zijn aan. Ik lig languit op mijn beige 'cloud' bank in mijn oversized chill pak van Pal Sporting Goods. Mijn avond kan niet meer stuk.

Het is zaterdagochtend. Mijn vriendin en ik staan voor de Pilates studio te wachten tot we naar binnen mogen. We hebben een les geboekt bij McKenzie. Bekend om haar heftige trainingen en leuke (maar vooral ook harde) manier van lesgeven. We maken nog even een selfie in de spiegel vanuit onze beste hoek en besluiten deze snel te posten voordat de les begint. Mijn vriendin roept: ‘mij wel taggen, hè?!’. Ik zucht.

Nadat we volledig zijn afgemat en op trillende beentjes de studio uitlopen, is het tijd voor onze matcha latte, opgevolgd door een lunch bij Joe & The Juice. Daarna slenteren we door de negen straatjes. De Kalverstraat vermijd ik, want dat is echt een no-go area in het weekend. Eigenlijk kom je daar als Yup nooit. Veel te toeristisch! Mijn vriendin koopt een veel te dure designer tas bij een vintage winkeltje en ik koop een paar gouden oorbellen. Even schiet de gedachte door mij heen dat deze hele ochtend en middag zo ongeveer €150 hebben gekost. De snelle berekening die ik maak is: Pilates €35 per les, €7 voor een Matcha, €15 voor een lunch bij Joe en €89 voor echte gouden oorbellen. Dus reken maar uit. Een hele normale zaterdagochtend in het leven van een Yup in Amsterdam. Ik besluit dit snel te vergeten en fiets naar huis, want vanavond heb ik een date!

Het is best koud buiten en ik sta al minstens twintig minuten op mijn 11cm hakken te wachten op mijn date. Ik heb geen jas aan want ik had besloten met een Uber te gaan zodat ik niet terug hoef te fietsen. Ik bel mijn date en hij verontschuldigt zich dat hij te laat is. Inmiddels heb ik het ijskoud. Nadat hij er eindelijk is, lopen we het restaurant binnen genaamd Bisous in de Pijp. De meid die bij de deur staat te wachten op ons had mij al meerdere keren gevraagd of ze de tafel mocht weggeven. Maar ik verzekerde haar dat mijn gezelschap ieder moment kon arriveren. Als ik mij ergens aan irriteer, is het wel het reserveringssysteem van de restaurants in Amsterdam. Je gaat aan tafel en het eerste wat je te horen krijgt is hoe laat je weer moet wegwezen. Zo onbeschoft eigenlijk!

Nadat we een fles wijn besteld hebben, kom ik erachter dat mijn date al een hele middag met een vriend op het terras had gezeten en behoorlijk wat bier heeft genuttigd. Op dat moment twijfel ik om mij te excuseren en hem een fijne avond te wensen, maar ik zet mij eroverheen en blijf toch. Nadat ik zelf ook wat wijntjes heb gedronken, komt de sfeer er wat beter in. Alhoewel ik de gesprekken maar oppervlakkig vind. Je probeert dan toch op zo'n moment er het beste van te maken. Na het hoofdgerecht begint pas echt de irritatie op te komen. Mijn date wordt steeds luidruchtiger. De ober heeft hem al meerdere keren gewaarschuwd dat hij zijn volume moet aanpassen en geen andere gasten moet lastigvallen. Ik besluit mijzelf uit deze vreselijke situatie te halen door op het toilet te gaan zitten. Na een paar keer tot tien te hebben geteld, besluit ik de moed te verzamelen om hem te vertellen dat ik naar huis ga. Het moment dat ik van het toilet afloop, komt er een ober naar me toe om te vragen of het mijn vriend is waarmee ik aan het dineren ben. Ik zeg direct: NEE! De ober kijkt mij lachend aan en zegt dat zij zojuist deze persoon hebben verwijderd uit het restaurant vanwege geluidsoverlast en vervelend gedrag. Gelukkig was hij wel zo galant om nog even de rekening te betalen.

Door alle spanning ontsnapt er een ongemakkelijk lachje. De eigenaar komt naar me toe en ik doe mijn hele verhaal bij hem. Daar gaat mijn zaterdagavond, dacht ik. Maar ik besluit de avond positief te eindigen. De eigenaar vertelde dat de dj te laat was en aangezien ik kan draaien, mocht ik die tijd opvullen. Ik kruip achter het Pioneer setje, steek mijn usb in het poortje en begin te draaien. De house klanken die voornamelijk Ibiza House zijn, klinken door de speakers en ik zie de gasten genieten. Opeens stond ik te draaien in één van de leukste restaurants in Amsterdam. Dit was leuk! Ik besloot te genieten van het moment en mijn horror date snel te vergeten.

De zondag staat bij mij altijd in het teken van rust. Ik vind het heerlijk om een lange wandeling te maken in de natuur. Het liefst rondom de Veluwe of even uitwaaien op het strand van Noordwijk. Uitslapen lukt mij niet echt meer, maar ik probeer wel zo lang mogelijk te blijven liggen. Ik pak dan mijn boek en begin te lezen. Als ik eenmaal in een goed boek zit, dan vliegt de tijd. Ik begin het liefste mijn zondagochtend met een goed boek en steek daarbij dan graag een wierookje aan. Ik trek mijn wandelschoenen aan en mijn zondags outfit, die perfect op elkaar zijn afgestemd. Het is zo heerlijk om even wat tijd in de natuur te spenderen na zo'n chaotische en drukke week. De drukte van de stad te ontsnappen. Het geeft mij echt even de tijd om uit te zoomen en bij te komen van alle prikkels die de drukke hoofdstad mij geeft. De wandeling wordt negen van de tien keer afgesloten met een kop thee en een bubbeltje in een leuk strandtentje, opgevolgd door een borrelplank.

Einde van de middag/begin avond kom ik thuis en steek ik weer de kaarsjes aan. Ik zit nog vol van de borrelplank, dus ik besluit om een verse pompoensoep met zoete aardappel te maken als avondeten. Wat heb ik toch een heerlijk huis, denk ik dan. Het weekend zit er bijna op en ik laat even op mij inwerken wat ik allemaal heb meegemaakt de afgelopen dagen. Als ik het opsom achter elkaar, besef ik mij dat mijn weekenden vaak vol zitten en de weken en weekenden voorbij vliegen. Het is een fijne leefstijl, maar het is ook druk. Steeds meer verlang ik naar een wat rustiger leven. Word ik nu oud? Nee, ik ben pas dertig. Het is wel duidelijk dat er een nieuwe fase in mijn leven is aangebroken. Waar ik voorheen veel aan het feesten was in het weekend, ben ik nu een stuk rustiger, geniet ik van mijn slaap en drink ik weinig tot geen alcohol. De weekenden voelen zo opeens ook veel langer. Deze nieuwe fase en nieuwe ik bevalt mij wel. Ik ben benieuwd wat deze nieuwe fase mij gaat brengen. Dromerig sluit ik mijn ogen en val ik in slaap op mijn bank. Ik begin te dromen over lange vakanties op Bali en Tulum. Opeens schrik ik wakker van de wekker. Shit, ik ben in slaap gevallen op de bank! Het is 6:30 uur, maandagochtend. Here we go again!

~